Na onze vakantie ben ik nog steeds niet bezig geweest met naaiwerk voor de Barbies.
Vorige week waren mijn ouders bij ons.
Logeren bij ons is hun vakantie.
En ondanks wat meer drukte door logees voelt het voor mij ook als vakantie.
Het is reuze gezellig en we ondernemen dingen, die voor mij echt horen bij een vakantie.
Dingen die ik anders niet doe in onze eigen stad, Apeldoorn. Tenminste, bij mij komt het er nooit van.
We hebben een paar prachtige tentoonstellingen in het CODA Museum bekeken.
Schilderijen van Rob Voerman, de tentoonstelling Hotel Stories en prachtige tekeningen van Marit Törnqvist, illustraties uit boeken van Astrid Lindgren.
Ook zijn we naar de tentoonstelling van de schilderijen van Marius van Dokkum geweest in zijn eigen huis in Ugchelen. Ik ken zijn werk, maar wat is het mooi om de schilderijen in het echt te zien en dan nog meer grappige details te ontdekken.
Met mijn vader heb ik een morgen lopen struinen op de antiek- en curiosamarkt en op de kofferbakverkoop langs het kanaal. Die kofferbakverkoop is vlak bij ons huis en ik kom er een aantal keren in de zomer.
Op beide markten heb ik een paar geweldige dingen op de kop getikt.
Om te beginnen een bolletje wol en een paar zakjes kraaltjes.
Bij zo'n nieuw bolletje wol ben ik altijd heel benieuwd naar het patroon dat de kleuren geven, dus heb ik direct een poncho voor Barbie op de pennen gezet. Het begin lijkt leuk.
De kraaltjes zijn in twee tinten paars. Echt kleurtjes van de Barbiekleertjes, die ik maak. Daar ga ik kettinkjes van maken.
Ik vond ook nog een 'klein Barbiepoppetje' en kocht het voor een paar euro, gewoon omdat ik het zo leuk vond.
Vandaag ging ik zoeken op internet of ik iets kon vinden over het poppetje.
Wat blijkt: het is één van een serie "Glamour Gals" (Glamour meisjes), die in het begin van de jaren tachtig te koop was. Mijn 'glamour gal' heet Loni.
Ze is dus héél klein, maar 10 cm.
Het is net een echte Barbie.
Ik ben helemaal verbaasd. Ik heb echt wel iets speciaals gekocht.
En dat is nog niet het enige, want ......
...... op de antiekmarkt vond ik deze.
Een kleine handnaaimachine in perfecte staat, in de originele doos en met de originele beschrijving erbij.
Ik was op slag verliefd.
En ook hierbij kwam ik er via internet achter, dat ik wel iets unieks gekocht heb.
Het is een miniature sewing machine van Grain, waarvan de eerste gemaakt is in maart 1947.
Het is dus een speelgoed naaimachine uit het begin van de jaren '50.
Natuurlijk moest ik vorige week direct proberen of ik er ook mee kon naaien.
Na heel wat proeflapjes begon het er op te lijken.
Voor de naaimachine kenners onder jullie:
De machine heeft geen onderspoel. Aan de bovenkant van de stof maakt de machine een rechte steek, aan de onderkant van de stof zie je een kettingsteek.
Een mooie rechte steek krijg je door een goeie samenhang tussen bovenspanning en de grootte van de steek.
En dat zul je denk ik elke keer moeten bijstellen wanneer je andere stof of ander garen gebruikt.
Het naaimachientje krijgt een mooi plaatsje op mijn naaikamer.
Tussen alle uitjes door ben ik ook nog aan het breien geweest. Ik ben bezig met m'n tweede Jacobus.
Deze is voor ons achterbuurjongetje.
Ik doe dus van alles. Maar naaien voor de Barbies nog niet dus.
Ik hoop er deze week weer mee te beginnen.
Jullie horen of het lukt.
Groetjes, Alyt
1 opmerking:
Zo hou je het vakantiegevoel van de Bretagne nog wel even vast en ik zou daar nog maar even mee doorgaan nu het zulk mooi weer is. Leuke, bijzondere aankopen. Ja, mooie schilderijen van MD. De hang ouderen vond ik ook fantastisch. Mijn ouders waren mee en hebben er ook van genoten.
Groetjes,
Een reactie posten